Wasgoed

Loom galmt de kerkklok
vanuit zijn stompe toren
bolle plooien in het strakke blauw.

Een schip schuift puffend
en kreunend voor de kade langs.
Geur van dieselolie,
parelmoeren vlekken op het water.

In het deinende zonlicht
hangt de schippersvrouw
haar druipend wasgoed aan een lijn.

Als een droom, knijpers in haar mond,
Glijdt ze, trager dan de tijd,
aan mijn jongensoog voorbij.