Lui lichtwaas van de zon
bestuift het ruisen
van de populieren
met bloemensmaak
en duizend vrouwenlijven
De wind lacht splinters
stemgeluid, terwijl het water
knabbelt aan mijn kindervoeten
En in de eeuwigheid
van dat moment ben ik
het witte zomerblind geluk.
Hij kijkt uit een raam van jongensogen En volgt de buurvrouw, die Onder wolkeloze hemel Zijn druipende ...
Wanneer ’t water zakt, Haar zilvervlies terugtrekt Over de uiterwaarden, Blijft afval achter Zover een oog kan reiken En ...
Laag en oudgeel streept de horizon, wolken grijzen over modder en valblad. Er blaft een verre ...
This is a unique website which will require a more modern browser to work!
Please upgrade today!