Mankind

Winter, en ik ben gevlucht;
De bomen van mijn vrijheid
Zijn beken langs een loden lucht.

Sneeuw, sporen van de strijd;
Alsof ik op beschuiten loop
In metershoge tijd.

Stilte, wit is het geluid.
Waar de inslag ooit heeft plaatsgehad
Happen nu mijn laarzen in het pad.

Ruim sneeuwt de winterstilte
Mijn eeuwig wit vervolgverhaal.