Handschoenen-wantenweer

Handschoenenwantenweer is ’t
De hemel ’n vochtige volle
Waardoorheen vermoeden van een late zon

Per trein reist de winter over staal
Vaart over bruggen
En belt bij elke spoorwegovergang

De wind snijdt ’t ijs:
Poollucht die gezichten slaat
Zonder eerst te kijken

Soms sta ik boven – op ’n heuvel
Een balkon tussen slierten neon –
En zie ’t landschap van beton

Dat beneden mij vergadert
Met aanspringend licht in ’t schemerdonker
De vochtige wolk een zwarter hemel

En de horizon verdwijnt.