Eerste sneeuw

Laag en oudgeel streept de horizon,
wolken grijzen over modder en valblad.
Er blaft een verre hond, en nog een,
tussen de kale berkenstammen door.

In de laagte ruist een trein voorbij
en neemt het laatste daglicht mee.
Hoog boven mij snatert
een formatie late ganzen.

Het wordt snel kouder nu.
Het water in de plassen verstrakt,
mijn passen breken ijs dat nog niet is.

Dan dalen uit de vroege nacht
stilwitte pluiskristallen neer en
smelten op de huid van mijn gezicht.