Handschoenen-wantenweer
Handschoenenwantenweer is ’t
De hemel ’n vochtige volle
Waardoorheen vermoeden van een late zon
Per trein reist de winter over staal
Vaart over bruggen
En belt bij elke spoorwegovergang
De wind snijdt ’t ijs:
Poollucht die gezichten slaat
Zonder eerst te kijken
Soms sta ik boven – op ’n heuvel
Een balkon tussen slierten neon –
En zie ’t landschap van beton
Dat beneden mij vergadert
Met aanspringend licht in ’t schemerdonker
De vochtige wolk een zwarter hemel
En de horizon verdwijnt.