Hoog op de heuvelrand
sta ik in de stormwind
en huiver van de blinde kracht
die door mijn twijgen slaat
Zo sta ik daar
En luister naar het taaie kraken
van de vele vezels in mijn lijf
tot ik ten slotte kaalgestoven
boven mijn valblad achterblijf.
Soms ben ik zo zwaar van tijd met ogen loom de slaap nabij dat door de ...
Boven de schepen met het wasgoed in de hemel Wijd en hoog ’s Middags op een bankje in ...
Hij kijkt uit een raam van jongensogen En volgt de buurvrouw, die Onder wolkeloze hemel Zijn druipende ...
This is a unique website which will require a more modern browser to work!
Please upgrade today!